Het leven wordt ons gegeven, zonder dat we er expliciet om vragen. Dat maakt het soms onschuldig en zeer schoon, maar tegelijkertijd ook complex. Dankbaarheid voor dat leven gaat hand in hand met de lastigheid ervan. We proberen er betekenissen aan te geven. We doen dat samen met anderen, we maken verbindingen met mensen die we zelf kiezen, of soms ook niet. En in al die verbindingen verliezen we onszelf soms, voelen we ons helemaal niet meer verbonden, komen we in tegenstrijdigheden terecht, maken we nare dingen mee. Ik werp met jou graag een blik op dat leven.

In ons traject werk ik vanuit het systeemtheoretisch perspectief, met oplossings- en lichaamsgerichte invloeden. Ons traject kan vertrekken vanuit iets zeer concreet (een lastige situatie, een conflict), of een vaag gevoel waar woorden je nog in tekort schieten. We gaan die samen ontrafelen. We verkennen de verhalen en betekenissen waarin je leeft. We onderzoeken hun invloed op jouw dagdagelijks functioneren en kijken uiteindelijk hoe jij hier zelf een actieve positie kan innemen.